28.04.2016

Coś ode mnie na temat utrzymania wagi

Żeby utrzymywać stałą wagę trzeba się ważyć. Tak po prostu - ważyć. Inaczej nie będzie się świadomym tego czy się chudnie, czy przybiera, czy stoi w miejscu. Dobowe wahania wagi są normalne, ale jeśli waga dzień w dzień idzie w górę, to znaczy, że trzeba przestać...

... Żreć. Odchudzający się grubas lub trzymający formę ex-grubas raczej powinien wiedzieć, na jakie zapotrzebowanie kaloryczne* może sobie pozwolić. Jeśli przekracza się swoją indywidualną normę, to analogicznie się tyje - nie ma w tym większej filozofii. Napad na czekoladę? Pół tabliczki mlecznej przyjemności ma około 270 kcal - jeśli spali się to dodatkowo podczas ćwiczeń, to nie ma problemu - waga będzie stała w miejscu. Jeżeli zje się czekoladę, a oprócz niej to co zwykle + NIE doda się do tego aktywności fizycznej, to głodne komórki tłuszczowe będą miały swoje święto i urosną ze szczęścia, pociągając za sobą dupę/nogi/brzuch itd.

Nie popadajmy jednak w skrajności - od jednorazowego zjedzenia słodyczy lub zbyt dużej ilości jedzenia nie przytyje się od razu 40 kg, ba - właściwie nic strasznego się nie stanie, życie polegające na usilnym unikaniu wszystkiego, co niezdrowe i kaloryczne, to horror. Istnieje jednak druga strona medalu, o której należy pamiętać. Osoba, która potraktuje dietę jako stan przejściowy, z którego wyjdzie po osiągnięciu wymarzonej wagi, stanie się z powrotem grubasem. Dieta czyli zmiana stylu życia i jedzenia, jest to coś, co nigdy nas (chcących schudnąć grubasów i ex-grubasów) nie opuści. Pozwalanie sobie na codzienne "grzeszki" zaowocuje stopniowym przybieraniem na wadze.
Trzeba mieć tego ŚWIADOMOŚĆ.

No, dość już tego teoretycznego pitolenia - łatwo się mówi frazesami, trudniej wykonać.

Jak sobie radzę? 

  • Jem chude potrawy - chude, bo mają mało kalorii i mogę zjeść więcej + tłuszcz jest nośnikiem smaku, a jak coś smakuje zbyt dobrze, to człowiek lubi się tym obżerać - taka natura.
  • Nie jem słodyczy - po prostu odzwyczaiłam się, a nawet jeśli sobie na to pozwolę, to zjem coś jednorazowo i przestaję (choć mózg i dupa wołają WIĘĘĘĘĘĘCEEEEEEJ)
  • Ruszam się - łatwo jest mi teraz mówić "ruszaj galaretą", kiedy moja nie jest już ciężka, a aktywność fizyczna sprawia mi przyjemność. Kiedyś nie było to proste, bo bolały mnie stawy i serce, były kolki, nie mogłam złapać oddechu. Przeszłam przez ten etap i teraz czuję się naprawdę dobrze. Pływam, biegam, spaceruję, ćwiczę, zimą chodziłam na siłownię. Osoby, które mają małe dzieci, mają automatycznie więcej ruchu - jeżeli połączą to z dietą, to też będą miały efekty. 
  • Jeśli nie mam dietetycznego obiadu, to jem mniej.
  • Staram się jeść mniej pieczywa na rzecz warzyw, mięsa, nabiału (ale też nie rezygnuję z niego całkowicie).
  • Ważę się regularnie (mierzę też, jak sobie o tym przypomnę).
  • Jeśli męczy mnie ochota na coś słodkiego, to spieniam sobie mleko z gorzkim kakaem i łyżeczką cukru. Całkiem dobry deser. 
  • Jem zupy. 
Co jest moim problemem? 

Nogi i tyłek - mimo że ważę mało, to wciąż są one zbyt grube w stosunku do reszty mojego ciała. Tłuszcz podskórny to straszne gówno, które ciężko zbić dietą i ćwiczeniami. Jedyna forma walki to regularność - wciąż ćwiczę te partie ciała, 2 razy dziennie stosuję odchudzające** specyfiki w połączeniu z masażem problematycznych partii ciała. Efekty są, ale baaaardzo powolne. 


* zapotrzebowanie kaloryczne - jeśli samemu nie wie się ile można zjeść, to należy udać się do dobrego* dietetyka i sprawdzić spoczynkowe spalanie kalorii.
** odchudzające specyfiki - hahahahaha - ja w odchudzające działanie nie wierzę, ale w połączeniu z masażem mają dobry wpływ na skórę, stymulują przepływ limfy i pomagają w rozbijaniu tłuszczu.
* dobrego nie znaczy NAJDROŻSZEGO

Zupa krem gęsta tak, że aż łyżka w niej stoi. 
Ohydztwo, obrzydlistwo, na dodatek dyniowe (bo kupiłam jakąś dziwną mrożonkę w Biedronce). Zupa ULTRA dietetyczna - jest tak niesmaczna, że odechciewa się po niej czegokolwiek.
Polecam!



8 komentarzy:

  1. wow, jestes!!! jak super znowu möc ciebie czytac! pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję :* no wróciłam, dość już tego opieprzania się ;D

      Usuń
  2. Fajnie, że wróciłaś :*

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję, postaram się częściej odzywać :*

      Usuń
  3. Bardzo dobrze napisane. Ja mam autoimmunologiczną niedoczynność tarczycy, żartuję czasami, że od patrzennia na jedzenie tyję. Więc raz na jakiś czas kontrolnie staję na wagę czy mierzę się miarką krawiecką. Na szczęście odkąd jem prawie wegański (czasami wpadnie jakiaś ryba lub jajko) to nie tyję, a minęło już kilka miesięcy od grudnia, a aktywna fizycznie byłam mniej, bo zimno itd. Teraz znowu wracam do biegania;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jak się czujesz na diecie wegańskiej? Jadłam mało mięsa, ale dużo grochu i innych zdrowych produktów, a mimo to pogłębiła mi się anemia. Do biegania włączam sobie audiobooka i jestem w innym świecie - genialna sprawa :)

      Usuń
  4. Tak, utrzymanie wagi to jest Mont Everest. Mi się to słabo udaje. Waga najpierw spadła, potem znów skakała. Ja chyba całe życie będę miała z tym problem

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jak ciało już raz mocno utyło, to zawsze będzie miało tendencje do rośnięcia w tłuszcz - niestety...

      Usuń

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...